Friday, April 8, 2011

ഇരുട്ടില്‍ അല്‍പ്പസമയം.....[കഥ]


ഇന്ന് വല്ലാത്ത ഒരു ദിവസമായിരുന്നു......
ഒരു നിമിഷം പോലും സ്വസ്ഥമായി ഇരിക്കാന്‍ പറ്റാതെ....
അല്ലെങ്കിലും തന്‍റെ എല്ലാ ദിവസങ്ങളും ഏറെകുറെ ഇങ്ങനെ തന്നെയല്ലേ.....
ഇന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് വീട്ടില്‍ ഊണിനു വന്നേക്കാം എന്ന വാഗ്ദാനമെല്ലാം കൊടുത്തു വന്നതാണ്....
പക്ഷെ ഉച്ചക്കുള്ള പതിവ് ഫോണ്‍ വിളി പോലും നടന്നില്ല.....
ഇടക്കെപ്പോഴോ നാന്‍സി വിളിച്ചിരുന്നു....
പറഞ്ഞ സമയത്ത് കാണാതായപ്പോള്‍....
ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കും പഴയ വിഷമം ഒന്നും കാണുന്നില്ല.....
കുഞ്ഞിനെ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ വിളിച്ചതാണ്.....
മോള് കരയുകയായിരുന്നു.....
പപ്പയുടെ കൂടെ ഇരുന്നേ മാമു കഴിക്കുകയുള്ളത്രേ.....
ഒരു വിധത്തില്‍ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.....
എത്ര ദിവസമായി മോളെ ഒന്ന് ശരിക്ക് കണ്ടിട്ട്....
ഞായറാഴ്ച പോലും അവരോടൊത്ത് ചിലവഴിക്കാന്‍ കഴിയാതവണ്ണം
താന്‍ തിരക്കില്‍ പെട്ട് പോവുകയായിരുന്നു.....
ബിസിനസ്സ് മീറ്റിങ്ങ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍
ആകെ തളര്‍ന്നു പോയിട്ടുണ്ടാവും....
ഒരുറക്കം കഴിഞ്ഞു വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ വരുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്
ആ പഴയ തിളക്കം എല്ലാം നഷ്ടപെട്ടിരിക്കുന്നു....
പഴയ പരിഭവങ്ങളോ കുറ്റപെടുത്തലോ ഒന്നും ഇല്ല....
എല്ലാം തികച്ചും യാന്ത്രികം....
എല്ലാം താനും അറിയുന്നുണ്ട്.....
ഒഴുക്കില്‍ പെട്ടുപോകുന്നവന്റെ നിസ്സഹായത...
താനെങ്ങിനെ ഇങ്ങനെ ആയിപ്പോയി....
ഈ കമ്പനിയില്‍ വന്നു പെട്ടതിനു ശേഷമാണ് താനിങ്ങനെ ആയത്....
മത്സരം....
അതിനനനുസരിച്ചുള്ള പ്രതിഫലം......
എല്ലാം വെട്ടിപിടിക്കുവാന്‍ ഒരു വാശി.....
ഓരോരോ പടികള്‍ കയറിച്ചെല്ലുമ്പോള്‍ അതിനേക്കാള്‍ ഉയരത്തില്‍ മറ്റൊന്ന്....
അതിനിടയില്‍ ഒരിക്കല്‍ തനിക്ക് പ്രിയപെട്ടതായിരുന്ന പലതും നഷ്ടപെടുത്തേണ്ടി വന്നു..
പക്ഷെ നഷ്ടപെടുത്തിയത് ജീവിതത്തിന്‍റെ പ്രകാശം തന്നെയായിരുന്നു.....
ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പോള്‍ തോന്നിപോകുന്നു...
രക്ഷപെടണം ......
എങ്ങനെ...?
ഈ ദിവസങ്ങളില്‍ എല്ലാം അത് തന്നെയായിരുന്നു മനസ്സില്‍.....
എല്ലാ തിരക്കുകളും മാറ്റിവച്ചു കൊണ്ട് ഒരു ഒഴിവുകാലം....
ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ അതെങ്കിലും ഒരു ആശ്വാസം ആകും....
ഇല്ലെങ്കില്‍ തനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുമോ എന്നുപോലും വിചാരിച്ചുപോകുന്നു....
ഇന്നത്തെ മീറ്റിങ്ങ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ബോസ്സ് തികച്ചും
സന്തോഷവാനായിരുന്നു.....
ഇത്ര പെട്ടെന്നു ടാര്‍ഗറ്റ് അച്ചീവ് ചെയ്യാന്‍ കഴിയുമെന്ന് സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും വിചാരിച്ചതല്ല....
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ക്കൊടുവില്‍ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.....
അദ്ദേഹം ഒരെതിര്‍പ്പും കൂടാതെ സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു....
പത്തു ദിവസത്തെ ലീവ് .....
ലോട്ടറി അടിച്ചതുപോലെയാണ് മനസ്സ്.....
താനും നാന്‍സിയും കുഞ്ഞും മാത്രമുള്ള ഒരു ലോകത്തെയ്ക്കൊരു യാത്ര.......
ഇത് പറയുമ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ആ പഴയ തിളക്കം
തിരിച്ചുവരാതിരിക്കില്ല....
ഇനി എല്ലാം പ്ലാന്‍ ചെയ്യണം.....
നാന്‍സിയോടു ഒന്നും സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല.....
നടക്കാതെ വന്നാല്‍ അവള്‍ വിഷമിക്കും....
എല്ലാ തീരുമാനവും അവള്‍ക്കു വിട്ടുകൊടുക്കണം.....
അവള്‍ തീരുമാനിക്കട്ടെ എവിടെ പോകണമെന്ന്....
റോഡില്‍ തിരക്ക് വളരെ കുറവാണ്.....
വീട്ടില്‍ എത്തിച്ചേരുവാന്‍ മനസ്സ് തിടുക്കം കൂട്ടുകയാണ്...
പെട്ടെന്ന് മൊബൈലില്‍ നിന്നും മണിനാദം ഉയര്‍ന്നു.....
നാന്‍സിയാണ്.....
രണ്ടു മിനിട്ടില്‍ വീട്ടില്‍ എത്തിച്ചേരാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോണ്‍ വച്ചു.....
കുറച്ചകലെയായി തങ്ങളുടെ വീട് കാണാം.....
തൊട്ടുമുമ്പുള്ള ജങ്ങ്ഷനില്‍ തീരെ തിരക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.....
കാല്‍ വീണ്ടും ആക്സിലേട്ടറില്‍ അമര്‍ന്നു....
പെട്ടെന്നാണ് ഇടതു വശത്ത് നിന്നും ഒരു ടിപ്പര്‍ ലോറി പാഞ്ഞു വരുന്നത് കണ്ടത്....
ഒരു വലിയ ശബ്ദം.....
പിന്നെ ഭീകരമായ്‌ ഒരു നിശബ്ദത.......
കാഴ്ച മങ്ങി പോകുന്നതുപോലെ.....
ഓടികൂടുന്ന ആളുകള്‍.....
തിരക്കിനിടയിലൂടെ എങ്ങനെ പുറത്തു വന്നു എന്ന് അറിയില്ല....
കാറിലേയ്ക്ക് ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ.....
മുന്‍ഭാഗം മുഴുവന്‍ ടിപ്പറിനടിയില്‍ ചതഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു....
തന്‍റെ ദേഹത്ത് ഒരു തുള്ളി ചോരപോലും പോടിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നുള്ളത് അപ്പോഴാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്...
വല്ലാത്ത ക്ഷീണം....
ഒന്നിനും ശക്തിയില്ലാതായത് പോലെ....
ആരും തന്നെ ശ്ശ്രദ്ധിക്കുന്നതേയില്ല.....
എല്ലാവരും കാറിനു ചുറ്റും കൂടി നില്‍ക്കുകയാണ്...
പെട്ടെന്നാണത് കണ്ടത്....
നാന്‍സി മോളെയും എടുത്തു ഓടിവരുന്നു....
അവളും അകലെ നിന്നും കണ്ടിരിക്കുന്നു.....
അലറി കരഞ്ഞാണ് അവള്‍ വരുന്നത്....
സാരമില്ല....
തന്നെ കാണുമ്പോള്‍ അവള്‍ക്കു സമാധാനമാവും.....
പക്ഷെ തന്നെ കണ്ടിട്ടും അവള്‍ മുമ്പോട്ടു തന്നെ കുതിക്കുകയാണ്.....
അടുത്ത വീട്ടിലെ നിര്‍മ്മല ചേച്ചി അവളെ പെട്ടെന്ന് പിടിച്ചു നിര്‍ത്തി....
താനവളുടെ അടുത്തെത്തിയിട്ടും അവള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല....
എല്ലാവരും കാറിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കുകയാണ്...
ആരോ ഉള്ളില്‍ കിടക്കുന്നുണ്ട്....
അതാരാണ് തന്‍റെ കാറിനുള്ളില്‍...
ആള്‍കൂട്ടം കാരണം ഒന്നും കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല....
പെട്ടെന്ന് ഫയര്ഫോര്സിന്റെ സൈറന്‍ മുഴങ്ങി.....
ഒപ്പം ആംബുലന്‍സും ഉണ്ട്....
എന്തിനാണ് ഇതൊക്കെ....
ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.....
നാന്‍സിക്ക് ചുറ്റും അയലത്തെ സ്ത്രീകള്‍ കൂടി നില്‍ക്കുന്നു....
തന്റെ പൊന്നുമോള്‍ നിര്‍മ്മല ചേച്ചിയുടെ കൈകളില്‍ ആണ്....
പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു.....
ഉള്ളില്‍ കുടുങ്ങി കിടക്കുന്ന അയാളെ പുറത്തേയ്ക്ക് എടുക്കുകയാണ്....
ഡോക്ടര്‍ അയാളുടെ പള്‍സ് നോക്കിയ ശേഷം എന്തോ പറഞ്ഞു....
ഫയര്ഫോര്‍സു കാരില്‍ ഒരാള്‍ ആള്കൂട്ടത്തെ മാറ്റി നിര്‍ത്തി.....
ഡോക്ടര്‍ കിടക്കുന്ന ആളിന്റെ നെഞ്ചില്‍ ശക്തിയായി അമര്‍ത്താന്‍ തുടങ്ങി.....
പതിയെ കാറിനരികലേയ്ക്ക് നടന്നു....
ഇപ്പോള്‍ അയാളുടെ മുഖം തനിക്ക് കാണാം...
തലച്ചോറില്‍ ഒരു നടുക്കം മിന്നല്‍ പിണരായ്‌ പാഞ്ഞു.....
അത് താന്‍ തന്നെയല്ലേ.....
ദൈവമേ.....
ആ നിലവിളി തന്‍റെ തൊണ്ടയില്‍ കുരുങ്ങിയതുപോലെ....
ശബ്ദം പുറത്തു വരുന്നില്ല....
താനെങ്ങിനെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും പുറത്തു വന്നു....
പതിയെ രക്തത്തില്‍ കുളിച്ചു ചതഞ്ഞു പോയ ആ ശരീരത്തില്‍ കയറികൂടാന്‍ ശ്രമിച്ചു നോക്കി...
ഒന്ന് തൊടാന്‍ പോലും കഴിയുന്നില്ല....
അതിനര്‍ത്ഥം.....
താന്‍ മരിച്ചിരിക്കുന്നു.....
മരണം.....
എത്രയോ അകലെയെന്നു വിചാരിച്ച അത് തന്നെ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് കീഴ്പെടുതിയല്ലോ.....
ഹൃദയത്തില്‍ ഒരായിരം മുനകളുള്ള സൂചി കുത്തിയിറക്കിയതുപോലെ.....
കാഴ്ച മങ്ങുന്നു....
ആരെയും കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല...
ആള്‍കൂട്ടത്തിന്റെ ശബ്ദം നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തു വന്നു.....
ചുറ്റും ഇരുട്ട് മാത്രം...
മരണത്തിന്‍റെ ഗന്ധമുള്ള കൂരിരുട്ട്....
നാന്‍സിയെവിടെ.....
ദൈവമേ എന്റെ മോള്.....
പപ്പയില്ലാതെ തന്‍റെ മോള്‍.......
ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലെ തന്‍റെ ഭാര്യ ഒരു വിധവ ആയിരിക്കുന്നു....
തന്‍റെ ശരീരത്തിനും ഈ ലോകത്തിനും താന്‍ അന്ന്യനായിരിക്കുന്നു....
പൂകളുടെ സുഗന്ധം പരക്കുന്ന .....
കിളികളുടെ കലപില മുഴങ്ങുന്ന....
മഞ്ഞു പോഴിയുന്ന ഒരു താഴ്വരയിലൂടെ.....
കൈകള്‍ കോര്‍ത്തുപിടിച്ചു താനും നാന്‍സിയും ഞങ്ങളുടെ പോന്നുമോളും....
താന്‍ കണ്ട സ്വപനം അത് തന്നോട് കൂടെ അവസാനിക്കും....
ഇനിയവരുടെ ജീവിതത്തില്‍ ഒരു വസന്തകാലം ഉണ്ടാകുമോ.....
ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് തുറക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും
ഒരു കിളിവാതില്‍ മുമ്പിലുണ്ടോ....
കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല....
ചുറ്റിലും കൂരിരുട്ട് മാത്രം....
നെഞ്ചില്‍ എന്തോ കയറ്റി വച്ചതുപോലെ വല്ലാത്ത ഭാരം....
ആരോ തന്‍റെ മീശയില്‍ പിടിച്ചു വലിക്കുന്നത് പോലെ.....
കണ്ണ് തുറക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല....
ഇപ്പോള്‍ മങ്ങിപോയ കാഴ്ച് തിരിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു....
മോള് നെഞ്ചില്‍ കയറി ഇരിപ്പാണ്....
എന്താ ചേട്ടാ ഇത്...
ഇന്ന് വൈകീട്ട് ആറുമണിക്ക് എവിടെയോ മീറ്റിങ്ങ് ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ട്....
ഇതെന്തുറക്കമാ....
നാന്‍സിയുടെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി....
അപ്പോള്‍ താന്‍ മരിച്ചിട്ടില്ലേ......?
ഇല്ല ...
ഉറപ്പാണ്....
അപ്പോള്‍ അത് ഒരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നു ....
ഒരു വല്ലാത്ത സ്വപ്നം.....
രണ്ടാം ജന്മത്തിലെന്നപോലെ ചുറ്റും നോക്കി.....
മോള് തന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു....
പതിയെ ജനവാതില്‍ തുറന്ന് പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി.....
എത്ര സുന്ദരമായ ലോകം....
ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് മനസ്സിനെ തണുപ്പിച്ചു കടന്നു പോയി....
പുറത്തു ചെറുതായി മഴ പൊഴിയാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു......
തന്‍റെ മനസ്സിലും......

No comments:

Post a Comment